หลังจากกำหนดจุดมุ่งหมายการนำเสนออย่างชัดเจน และวิเคราะห์ผู้รับการนำเสนอแล้วจะต้องต้องเลือกรูปแบบการนำเสนอให้เหมาะสมมีการรวบรวมข้อมูล เพื่อนำมาสนับสนุนการนำเสนอด้วยการนำมาเขียนคำกล่าวนำและเนื้อเรื่องตลอดจนคำสรุป รวมทั้งจะต้องจัดเตรียมการใช้โสตทัศนูปอุปกรณ์ ตามความเหมาะสมในการนำเสนอผลงานให้ประสบผลสำเร็จตามวัตถุประสงค์นั้น
อาจแบ่งได้เป็น 3 ขั้นตอน ดังนี้
1. เตรียมให้พร้อม
2. ซ้อมให้ดี
3. มีบุคลิกมั่นใจ
1.1 การเลือกรูปแบบการนำเสนอ เป็นการพิจารณาความเหมาะสมว่าจะให้การนำเสนอรูปแบบใด จึงจะเหมาะสม วัตถุประสงค์ของการนำเสนอ เหมาะกับลักษณะและความต้องการหรือไม่
1.2 การรวบรวมข้อมูล ผู้นำเสนอจะต้องทำความเข้าใจข้อมูลต่าง ๆให้แจ่มชัด การนำเสนอเอกสาร ข้อมูลประกอบจะต้องมีความรอบคอบ จัดทำเป็นระบบระเบียบ การนำเสนอผลงานประกอบคำบรรยายภาพ ไม่ควรอธิบายเพียงสิ่งที่อยู่บนจอภาพ ควรพูดถึงที่มาของกระบวนการคิด ปัญหาข้อผิดพลาดและความสำเร็จ เพื่อให้รู้สนใจ ทั้งงานของคุณและตัวคุณเอง
1.3 การเตรียมคำพูด กล่าวนำ เนื้อเรื้อง และคำสรุป เป็นขั้นตอนที่สำคัญ การกล่าวนำให้น่าสนใจ เร้าความรู้สึกใคร่รู้ ให้ส่วนกลางฟัง ซึ้งไม่ควร จะมีความยาวเกินกว่า 10 % ของเนื้อหาทั้งหมดส่วนเนื้อเรื่อง จะต้องประมวลความคิดด้วยการรวบรวมข้อมูลสถิติหลักฐาน มีการคิดเหตุผล และจัดลำดับความคิดนำมาเรียบเรียงถ้อยคำ และเลือกใช้ถ้อยคำให้สื่อความหมายตรงตามวัตถุประสงค์อย่างเหมาะสมส่วนคำสรุป ไม่ควรมีคำกล่าวกวน แต่จะต้องมีความสั้น กระชับ ระหว่าง 5-10 % ของเนื้อหา เพราะการสรุปเป็นการประมวลความจากเนื้อหาให้หลอมรวมกัน เพื่อเน้นย้ำสาระของเรื่องที่นำเสนอแต่ไม่ใช่การกล่าวซ้ำความในเนื้อเรื่อง
2. ซ้อมให้ดี
2.1 ซ้อมพูด เมื่อทำสื่อเพื่อการนำเสนอเสร็จ ไม่ได้หมายความว่าคุณนั้นพร้อมจะนำเสนอ ดังนั้นจงซ้อมจน กระทั่งสามารถควบคุมจังหวะและเวลาได้ และไม่รู้สึกเกร่ง ลองหาหนูทดลอง มาฟังคุณซ้อมอาจจะชวนเพื่อนหรือคนที่ไม่รู้จักมาฟังจะดีมากยืนพูด ให้ความสำคัญกับลักษณะ ท่าทางและเสียงพูดของคุณดูว่าฟังพูดตะกุงตะกัก
2.2 ปรับปรุงแก้ไข เป็นส่วนที่จะละเลยไม่ได้ ในการฝึกซ้อมจะพบข้อติดขัด หรือ บกพร่องอยู่ แต่ถ้าปล่อยให้เลยตามเลยไม่คิดหาวิธีแก้ไขและดำเนินปรับปรุง
3. มีบุคลิกมั่นใจ
3.1 ลักษระการนำเสนอที่ดี โดยทั่วไปควรมีดังต่อไปนี้
1. มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจน มีความต้องการที่แน่ชัด อะไร
2. มีรูปแบบการนำเสนอเหมาะสม มีความกะทัดรัด
3. เนื้อหาสาระดี มีความน่าเชื่อถือ
4. มีข้อเสนอที่ดี มีข้อเสนอที่สมเหตุสมผล
3.2 คุณสมบัติของผู้นำเสนอในการนำเสนอด้วยวาจา คุณสมบัติอันเป็นลักษณะประจำตัวในของผู้นำเสนอ ถือได้ว่า เป็นส่วนสำคัญของความสนใจในการนำเสนอผู้นำเสนอที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่จะมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้
1. มีบุคลิกดี = 7
2. มีความรู้อย่างถ่องแท้ = 6
3. มีความน่าเชื่อถือไว้วางใจ =8
4. มีความเชื่อมั่นในตนเอง= 8
5. มีภาพลักษณ์ที่ดี= 8
6. มีน้ำเสียงชัดเจน =6
7. มีจิตวิทยาโน้มน้าวใจ= 6
8. มีความสามารถใช้โสตทัศนอุปกรณ์ =6
9. มีควาช่างสังเกต =8
10. มีไหวพริบปฎิภาณในคำถามดี =7
วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
หลักการสร้างสื่อ เพื่อการนำเสนอที่ดี
ตัวอย่างกรณีศึกษา สื่อไตเติ้ลรายการ ศิลปะในการนำเสนอไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแต่ มุมกล้องการจัดแสงที่สวยงาม สื่ออารมณ์และความหมายภามที่ผู้ผลิต รายการต้องการเท่านั้นยังมีศิลปะของการนำเสนออีกรูปแบบหนึ่งที่ทุกรายการจะขาดเสียมิได้ นั้นดี ๆส่วนที่เรียกว่าเป็น ส่วนประกอบรายการ อันได้แก่
ไตเติ้ล ตัวอย่างรายการ อินเตอร์ลูดหรือคีซีน และท้ายรายการไตเติ้ล คือ ส่วนประกอบรายการโทรทัศน์ ที่ทำหน้าที่บอกชื่อรายการโดยปกติจะอยู่ ในส่วนแรกสุด ของรายการ
1. รูปแบบการนำเสนอ
2. ลักษณะของภาพ
3. ทัศนสารที่ใช้สร้างเรื่อง
4. ตัวอักษรชื่อรายการ
5. ลำดับการนำเสนอ
6. การใช้เสียง
7. ความยาว
8. ลีลา
1. รูปแบบการนำเสนอไตเติ้ลรายการคือวิธีการเล่าเรื่องด้วยภาพที่ปรากฎในไตเติ้ลรายการ ในไตเติ้ล
1.1 การใช้ชื่อรายการ มีการใช้เฉพาะชื่อรายการเท่านั้นในการนำเสนอโดยปราศจากภาพ ที่จะช่วยขยายความหรื่อเล่าเรื่อง
1.2 การใช้สัญลักษณ์ สัญลักษณ์ เป็นสิ่งที่ใช้แทนความหมายของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นที่ยอมรับกันทั่วไป
1.3 การนำเสนอบุคคล การนำเสนอบุคคลในไตเติ้ล รายการมี 3 ลักษณะคือ การแนะนำ ผู้ดำเนินรายการ หรือพิธีกร การแนะนำนักแสดง และการแนะนำแขกรับเชิญ
1.4 การใช้ภาพแสดงเนื้อหา ภาพแสดงเนื่อหาที่ใช้เป็นรูปของการนำเสนอไตเติ้ลทำให้ผู้ชมทราบได้เป็นอย่างดี
1.5 การสร้างโครงเรื่อง โดยปกติแล้วโครงเรื่องเป็นส่วนประกอบสำคัญของการเล่าเรื่องในรูปแบบละคร
2. ลักษณะของภาพไตเติ้ล
2.1 ชนิดภาพมีการสร้างสรรค์ ภาพโดยใช้ภาพที่ถ่ายจริง มักเป็นไตเติ้ล
2.2 มุมกล้องภาพ ที่ปรากฏมักเป็นภาพประเภท simple shot คือเป็นภาพที่มีเพียงวัตถุเท่านั้นที่เคลี่อนไหวdeveloping shot เป็นภาพที่ประกอบขึ้นจากการเคลื่อนไหวของเลนน์complex shot เป็นภาพที่ประกอบขึ้นจากการเคลื่อนไหวของเลน
2.3 ลำดับภาพ คือวิธีการเรียงร้อยภาพเข้าไว้ด้วยกันเพื่อสื่อสารไปยังผู้ชมการซ้อนภาพการตัดภาพ เป็นการนำภาพหนึ่งไปต่อท้ายภาพอีกภาพหนึ่งการจางซ้อนภาพ เป็นการนำภาพหนึ่ง ไปเชื่อมกับอีกภาพหนึ่งโดยที่ในช่วงการเชื่อมต่อ ช่วงท้ายของภาพแรกค่อย ๆจางภาพไปการกวาดภาพ เป็นการนำภาพหนึ่งไปเชื่อมกับอีกภาพหนึ่ง โดยช่วงการเชื่อมต่อยังคงเห็นทั้งสองภาพ มีความชัดเท่ากัน
3. ทัศนสารที่ใช้สร้างเรื่องได้แก่ พื้นที่ เส้น รูปร่าง ความเข้ม สี การเคลื่อนไหว และจังหวะ
3.1 พื้นที่
3.2 เส้น ปรากฏอยู่ในทุก ๆส่วนของภาพ เพราะเมื่อมีความแตกต่างของความเข้มสีหรือสีตัด กันอย่างชัดเจนเส้นสีปรากฏเส้นที่พบเห็นในไตเติ้ล
3.3 รูปร่าง การใช้รูปร่างพื้นฐาน ได้แก่ วงกลม สี่เหลี่ยมและสามเหลี่ยม สำหรับรูปร่างพื้นฐาน สองมิติ และทรงกลมลูกบาศน์
3.4 สี และความเข้มสี สีแต่ละสีให้อารมณ์
สีแดง ความตื่นเต้นเร้าใจ
สี่เหลือง ดูสดใส ศักดิ์สิทธิ์
สีน้ำเงิน หนักแน่น มีราคาสีฟ้า ให้ความสุขสบาย โปร่ง
สีเขียว ให้ความรู้สึกสดชื่นสีม่วง มีเสน่ ลึกลับ
สีชมพู รู้สึกนุ่มนวล
สีสันหลากหลาย สดใส สนุกสนาน
ไตเติ้ล ตัวอย่างรายการ อินเตอร์ลูดหรือคีซีน และท้ายรายการไตเติ้ล คือ ส่วนประกอบรายการโทรทัศน์ ที่ทำหน้าที่บอกชื่อรายการโดยปกติจะอยู่ ในส่วนแรกสุด ของรายการ
1. รูปแบบการนำเสนอ
2. ลักษณะของภาพ
3. ทัศนสารที่ใช้สร้างเรื่อง
4. ตัวอักษรชื่อรายการ
5. ลำดับการนำเสนอ
6. การใช้เสียง
7. ความยาว
8. ลีลา
1. รูปแบบการนำเสนอไตเติ้ลรายการคือวิธีการเล่าเรื่องด้วยภาพที่ปรากฎในไตเติ้ลรายการ ในไตเติ้ล
1.1 การใช้ชื่อรายการ มีการใช้เฉพาะชื่อรายการเท่านั้นในการนำเสนอโดยปราศจากภาพ ที่จะช่วยขยายความหรื่อเล่าเรื่อง
1.2 การใช้สัญลักษณ์ สัญลักษณ์ เป็นสิ่งที่ใช้แทนความหมายของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นที่ยอมรับกันทั่วไป
1.3 การนำเสนอบุคคล การนำเสนอบุคคลในไตเติ้ล รายการมี 3 ลักษณะคือ การแนะนำ ผู้ดำเนินรายการ หรือพิธีกร การแนะนำนักแสดง และการแนะนำแขกรับเชิญ
1.4 การใช้ภาพแสดงเนื้อหา ภาพแสดงเนื่อหาที่ใช้เป็นรูปของการนำเสนอไตเติ้ลทำให้ผู้ชมทราบได้เป็นอย่างดี
1.5 การสร้างโครงเรื่อง โดยปกติแล้วโครงเรื่องเป็นส่วนประกอบสำคัญของการเล่าเรื่องในรูปแบบละคร
2. ลักษณะของภาพไตเติ้ล
2.1 ชนิดภาพมีการสร้างสรรค์ ภาพโดยใช้ภาพที่ถ่ายจริง มักเป็นไตเติ้ล
2.2 มุมกล้องภาพ ที่ปรากฏมักเป็นภาพประเภท simple shot คือเป็นภาพที่มีเพียงวัตถุเท่านั้นที่เคลี่อนไหวdeveloping shot เป็นภาพที่ประกอบขึ้นจากการเคลื่อนไหวของเลนน์complex shot เป็นภาพที่ประกอบขึ้นจากการเคลื่อนไหวของเลน
2.3 ลำดับภาพ คือวิธีการเรียงร้อยภาพเข้าไว้ด้วยกันเพื่อสื่อสารไปยังผู้ชมการซ้อนภาพการตัดภาพ เป็นการนำภาพหนึ่งไปต่อท้ายภาพอีกภาพหนึ่งการจางซ้อนภาพ เป็นการนำภาพหนึ่ง ไปเชื่อมกับอีกภาพหนึ่งโดยที่ในช่วงการเชื่อมต่อ ช่วงท้ายของภาพแรกค่อย ๆจางภาพไปการกวาดภาพ เป็นการนำภาพหนึ่งไปเชื่อมกับอีกภาพหนึ่ง โดยช่วงการเชื่อมต่อยังคงเห็นทั้งสองภาพ มีความชัดเท่ากัน
3. ทัศนสารที่ใช้สร้างเรื่องได้แก่ พื้นที่ เส้น รูปร่าง ความเข้ม สี การเคลื่อนไหว และจังหวะ
3.1 พื้นที่
3.2 เส้น ปรากฏอยู่ในทุก ๆส่วนของภาพ เพราะเมื่อมีความแตกต่างของความเข้มสีหรือสีตัด กันอย่างชัดเจนเส้นสีปรากฏเส้นที่พบเห็นในไตเติ้ล
3.3 รูปร่าง การใช้รูปร่างพื้นฐาน ได้แก่ วงกลม สี่เหลี่ยมและสามเหลี่ยม สำหรับรูปร่างพื้นฐาน สองมิติ และทรงกลมลูกบาศน์
3.4 สี และความเข้มสี สีแต่ละสีให้อารมณ์
สีแดง ความตื่นเต้นเร้าใจ
สี่เหลือง ดูสดใส ศักดิ์สิทธิ์
สีน้ำเงิน หนักแน่น มีราคาสีฟ้า ให้ความสุขสบาย โปร่ง
สีเขียว ให้ความรู้สึกสดชื่นสีม่วง มีเสน่ ลึกลับ
สีชมพู รู้สึกนุ่มนวล
สีสันหลากหลาย สดใส สนุกสนาน
วันอังคารที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)